Het contact met de leerlingen is het allerleukste van mijn werk. Ik ken ze ook bijna allemaal, van de eerstejaars tot de examenleerlingen. Dat vind ik ook belangrijk, dat de leerlingen gezien worden en de aandacht krijgen die ze verdienen. Ze zijn niet de zoveelste leerling op het Alfrinkcollege, maar allemaal uniek en belangrijk.

Regelmatig komen ze langs om een praatje te maken, even dollen of juist om iets te vertellen dat ze dwars zit. Bij de conciërges kunnen ze altijd terecht, dat voelt ook vertrouwd voor ze. Naar conciërges kijken ze toch net iets anders dan naar leraren. De drempel is soms iets lager, lijkt het.

Ik vind het mooi om de ontwikkeling van de leerlingen te zien. Als eerstejaars leerlingen stappen ze vaak nog bleu binnen en vinden ze alles nog heel spannend. Je ziet ze groeien, volwassen worden in de loop der jaren. Als ze na vier jaar van school gaan met een diploma zijn ze vaak een heel ander persoon. Het is soms lastig om ze te zien vertrekken, maar gelukkig komen regelmatig leerlingen even langs om te vertellen hoe het met ze gaat.